Een aantal dagen geleden vertelde ik jullie voor het eerst over mijn leven als alleenstaande moeder. Ik gaf jullie ook de gelegenheid om mij vragen te stellen die naar aanleiding van het lezen van mijn verhaal bij je op kwam. In deze blogpost lees je de vragen en antwoorden.
WAUW!
Voordat ik de gestelde vragen ga delen, wil ik eerst even zeggen hoeveel mooie, lieve, lovende en bewonderende reacties heb ontvangen. Zo bijzonder! Hartstikke bedankt daarvoor. Ik werd er soms gewoon emotioneel van. Sommige wilden gewoon hun bewondering uitspreken en andere (alleenstaanden) deelden hoe blij zij waren met het feit dat ik zo open was. De schaamte was voor vele alleenstaande moeders herkenbaar. Ik wil nog even zeggen dat we niet alleen zijn, al voelt het wel zo. Eigenlijk zouden we juist veel meer steun bij elkaar moeten zoeken. Dat is echt niet erg, maar juist heel erg normaal!
Q&A
Naast de vele reacties zijn er ook heel veel vragen gesteld. Je leest hierna de gestelde vragen en mijn antwoorden. Vele vragen leken heel erg op elkaar. Daar heb ik 1 vraag van gemaakt. Ik heb daarnaast ook geprobeerd om een beetje logica te krijgen de volgorde van de vragen.
1. Hebben je kinderen dezelfde vader?
Deze vraag moet ik eigenlijk wel gewoon als eerste beantwoorden, omdat deze mij het vaakst is gesteld. Mijn kindjes hebben dezelfde papa. Ze is dus geen donor kindje.
1a. Zo ja, hoe kan het dan dat je weer alleen bent?
Pfoe, wat een vraag haha. Hij had andere plannen? Geen idee hoe ik dit moet beantwoorden.
2. Ondersteunt hij je financieel?
Nee.
3. Is hij helemaal uit beeld?
Ja.
4. Hoezo heb je haar gehouden?
Ik schrok heel erg van deze vraag als ik eerlijk ben. Ze was niet gepland, maar als je zo laat in de zwangerschap er achter komt dan wordt die beslissing alleen maar lastiger. Daarnaast geloof ik erin dat zij bij mij is met een reden. En ja dan kan ik zo wel een heel elftal krijgen. Zo zie ik mijn leven niet voor mij, maar zo gebeuren er nog wel meer dingen die ik niet had voorzien.
5. Is er nog een kans dat jullie bij elkaar komen?
Kon ik maar in de toekomst kijken.. Ik zeg nooit nooit. Ik zou echt niets liever willen dan een gezin zijn. Dus als er een wonder plaatsvindt..
6. Haat je hem?
Nee, ik haat hem niet. Ik heb geleerd dat ik mensen niet mag haten. Hij heeft een bepaalde keuze gemaakt. Een hele pijnlijke keuze wel.
7. Op wie kan je terugvallen ?
Op mijn moeder!! Zij is er altijd voor mij geweest en staat ook nu nog altijd voor mij klaar.
8. Hoe regel je het met oppas?
KDV/BSO en 1 dagje naar mijn moeder. Ik voel mij hier heel erg schuldig over, maar het is niet anders.
9. Hoe voelt het om ‘uit de kast te zijn’.
Ik heb er niet echt een gevoel bij. Ik vind het wel heel erg fijn dat mensen wat aan mijn verhaal hebben gehad.
10. Waarom ga je niet daten?
Omdat daar mijn prioriteit nu absoluut niet ligt.. Ik durf het niet eens haha. Ik ben enorm onzeker geworden door de manier waarop hij de laatste keer is weg gegaan. Je gaat twijfelen aan het feit of je het wel waard bent om voor te gaan. Daarnaast heb ik nu niet 1 kind, maar 2 kinderen. En ja als hij gek is op mij, dan accepteert hij mijn kinderen ook.. Maar ik vind het zelf ook heel moeilijk om iets met iemand op te bouwen terwijl ik twee kinderen van een ander heb. Zij zijn niet zijn verantwoordelijkheid. Zoals je leest weet ik hier echt nog geen raad mee. Ik sta er daarom ook niet voor open.
11. Hoe zie jij je toekomst voor je?
In de toekomst heb ik natuurlijk mijn diploma behaald en heb ik een hele leuke baan. Ik heb ook nog zoveel leuke ideeën die ik graag wil uitvoeren. Daar heb ik dan ook de tijd voor. Ik werk dan aan mijzelf en geniet dan nog meer van mijn twee gezonde en gelukkige kindjes.
Heel erg bedankt voor de input van deze blogpost. Ik hoop dat ik zo jullie vragen heb beantwoord. Mocht je toch nog iets willen weten dan kan je het mij altijd vragen natuurlijk!
Liefs,
Nova
