December 2020 is mij verteld dat ik al sinds mijn 2e een lipoom in mijn hals heb. Medio maart 2021 ontstond er twijfels over deze diagnose..
Lees hier hoe ze tot de diagnose lipoom zijn gekomen voor de zwelling die ik heb zitten in mijn hals.
Toch geen lipoom?
Omdat er al wat onderzoek naar was gedaan en ik door verschillende artsen ben gezien en ook nog eens een bloedonderzoek heb gehad, dacht ik dat ik er vanuit kon gaan dat het ook daadwerkelijk was wat zij mij hadden verteld. Helaas pindakaas voor mij. Hier kwam ik achter toen ik de opnames had van een programma waar ik in de zomer 2021 in te zien ben en waar ik op dit moment nog niets over mag vertellen. Ik dacht: “Dit is mijn kans!” Als het aan mij had gelegen had ik hem denk ik laten zitten tot dat ik er echt last van zou krijgen. Maar dan zou het eigenlijk te laat zijn..
Maar goed, tijdens de opnames was ook meteen het eerste consult met een dermatoloog. Ik kreeg weer een echo en hij zag toen iets wat nieuw was voor mij. Namelijk: dat er een vloeistof zit in ‘mijn bal’. Dit scheen niet helemaal te passen bij een lipoom. Daarnaast vertelde hij mij ook dat de zwelling 5 cm breed, 6 cm hoog en 5 cm diep was. Ik schrok daar oprecht van. De dermatoloog vertelde dat de zwelling op een plek zat waar allerlei zenuwen loopt en dit door een specialist hoofd- hals chirurg moet worden verwijderd. Daarom heeft hij de keuze gemaakt om mij niet te behandelen, maar om mij door te verwijzen naar een andere arts die mij opnieuw ging onderzoeken. Here we go again..
Het onderzoek
Een oud collega van mijn moeder heeft mij een dokter geadviseerd. Natuurlijk ging ik hem eerst even opzoeken en toen ik zag dat hij een oncologische chirurg was die gespecialiseerd was in bij- en schildklierchirurgie, stelde mij dat op een een of andere manier wel gerust. Ik dacht: “Mocht er iets goed fout zijn, dan zit ik bij hem in ieder geval goed”. Gelukkig kon ik ook vrij snel bij hem terecht. Een hele fijne arts waar ik eigenlijk meteen een goede klik mee had, dus daar was ik ook erg blij om. Hij wilde dat ik een echo zou laten maken en aansluitend ook een punctie zou ondergaan, zodat er onderzocht kon worden wat het vloeistof dat erin zat precies was.
Echo en punctie
De mensen die mij actief volgen op Instagram kennen dit verhaal waarschijnlijk al. Je zou daarom dit stuk kunnen overslaan.
Vloeistof in de zwelling
Het werd al vrij snel duidelijk dat er inderdaad vloeistof in de zwelling zat en dat er een punctie moest worden gedaan. Ik ben echt geen held met naalden, dus toen het eenmaal zo ver was raakte ik lichtelijk in paniek. Ik was er niet klaar voor en kon mijzelf ook niet herpakken. De echoscopist had dat in de gaten en besloot er een andere arts bij te halen. Achteraf gezien had ze dat maar beter niet kunnen doen..
Onvriendelijke arts
De arts die zij erbij had gehaald, was op zijn zachts gezegd een zeer onvriendelijke arts. Hij kwam naast het bankje staan waar ik op lag en het eerste wat hij zei was: “Ik heb begrepen dat je bang bent, maar ik moet zeker weten dat je gaat blijven liggen als de punctie wordt gedaan. Het is niet de bedoeling dat je gaat opspringen tijdens de behandeling. Dat is voor jou niet fijn, maar voor mij ook niet.” Als ik het je het zo leest klinkt het heel logisch en dat is het ook, maar de toon waarop hij het zei was echt niet ok.
Ik reageerde daarop met dat ik het begreep, maar dat ik op dat moment gewoon te onrustig was om de behandeling te ondergaan. Ik zei letterlijk: “Ik neem u even mee in wat er op dit moment door mij heen gaat.” Ik legde hem uit dat het zou helpen als ik op mijn gemak gesteld zou worden. Zijn antwoordt: ” Wil je de punctie nu doen ja of nee? Want als je dat niet wil dan moeten we een andere afspraak maken.” Hierbij hoef je de toon niet eens te horen, het feit dat een arts dit zegt nadat jij duidelijk aan hebt gegeven dat je je niet op je gemak voelt zegt denk ik genoeg.
Dit gaan we niet doen..
Nadat ik wat aarzelend had aangegeven dat ik toch maar wel de punctie op dat moment wilde doen, omdat ik er toch al lag, spoot hij wat bruut een ‘ontsmettingsspul’ in mijn hals en vrijwel direct volgde de naald die in zijn andere hand zat erachteraan. Ik blokkeerde zijn had waarmee hij de naald vast had, want het ging mij gewoon echt te snel en ik was er nog niet klaar voor! Hij riep: “Hand weg!” En dat was het moment dat ik van de bank sprong en zei dat ik niet door hem behandeld wilde worden. Ik voelde mij mij niet door hem gehoord en de toon ook waarmee hij mij aansprak en de manier waarop hij te werk ging, maakte mijn angst alleen maar groter. En dit terwijl ik duidelijk had aangegeven dat ik mij niet op mijn gemak voelde. Dit alles heb ik hem ook recht in zijn gezicht gezegd.
Toen ik aangaf dat ik het jammer vond dat ik niet zelf iemand mee mocht nemen, gaf de echoscopist aan dat ze hem erbij had gehaald zodat zij dan mijn hand kon vast houden. Echt een schat van een vrouw, maar wij (de onvriendelijke arts en ik) waren geen match. Ook dit zei ik hardop, waarnaar hij er helemaal klaar mee was en de kamer uit stormde.. Binnen twee seconde kwam hij weer terug en zei hij: “Voor mij als arts is dit ook niet fijn.” Ik antwoordde terwijl ik mijn vinger op mijn borst drukte: “Maar ik ben de patiënt!” Hij verliet de ruimte weer en dit keer sloeg hij de deur achter zich dicht.
Zoals het hoort
De echoscopist en ik waren weer alleen. Ik heb haar op het hart gedrukt dat het echt niet aan haar lag en dat zij alleen maar haar best deed voor mij, maar dat ik mij gewoonweg niet door hem kon laten behandelen. Ik stelde haar een aantal vragen en ben toen opnieuw op het bankje gaan liggen voor de punctie. Dit keer was ik heel rustig en was ik er ook klaar voor. Ze vertelde alles wat ze deed en het ging op mijn tempo. Al met al stelde de punctie echt helemaal niets voor! Ze heeft alle vloeistof eruit gehaald en je zag meteen dat ‘mijn bal’ een flink stuk kleiner was geworden.
Kom voor jezelf op
Er zijn mensen zoals ik die hun grenzen goed kunnen aangeven, maar er zijn ook genoeg mensen die dat niet doen. Om die reden heb ik ook en klacht ingediend over deze arts. Ik weet dat ik niet de eerste en/of de enige patiënt ben geweest waar hij ooit zo tegen heeft gedaan. Als het niet officieel wordt gemeld, hoeveel mensen zullen er dan wel niet volgen? Hoeveel mensen hebben zich wel niet al zo ongelooflijk rot hebben moeten voelen bij deze arts? Ik ben echt wel iemand die tegen een stootje kan, maar als behandelend arts moet jij je gewoonweg aanpassen aan de patiënt.
Voel jij je opgejaagd of niet gehoord? Laat het dan alsjeblieft weten. Zeg jij niets, dan gaan zij door zonder te weten wat er op dat moment door jou heen gaat. Je hoeft daar iemand niet voor uit te schelden of je stem enorm te verheffen. Bedenk ook dat in de meeste gevallen er genoeg andere artsen zijn die jou zouden kunnen helpen. Je bent niet alleen van een bepaalde arts afhankelijk.
Onthoud gewoon dat artsen ook mensen zijn. Ze zijn geen Goden. Als wij in onze eigen werkzaamheden onze klanten oid niet vriendelijk behandelen, dan worden wij er toch ook op aangesproken? Je mag dus echt wel aangeven als je iets niet prettig vindt. Het gaat tenslotte om JOUW lichaam.
De uitslag: Cyste
Een dag later had ik de uitslag van de punctie. Het bleek een cyste te zijn en die ontstoken is geweest. Eerlijk? Ik weet niet precies hoe het met het ontstoken stukje zit, maar wat er uit was gehaald was pus (zie foto). Zo hebben ze achterhaald dat het ontstoken was. Ik reageerde toen ik het nieuws hoorde vrij kalm, want een cyste is niet ernstig. Maar ontstekingen zijn natuurlijk nooit goed.. Nu de ontsteking eruit is gehaald, zou de cyste eventueel kunnen blijven zitten. Maar omdat het ieder moment weer kan gaan ontsteken heb ik de keuze gemaakt om het te laten verwijderen.
De operatie
De operatie moet nog worden ingepland, maar wat ik nu al weet is dat het minimaal een uur zal duren en dat het onder algehele narcose zal gebeuren. Ik ben best nerveus, maar ik sta volledig achter mijn keuze. Na 25 jaar is het dan eindelijk tijd om afscheid te nemen.
Bedankt!
Bedankt iedereen die de afgelopen maanden zo intens met mij heeft meegeleefd tijdens deze zoektocht naar wat de zwelling nou precies is. Het was vrij snel duidelijk dat het niet iets kwaadaardigs was, maar het was alsnog spannend en doordat iedereen zo medelevend was gaf het mij wel een bepaalde steun. Jullie zijn echt the best! Dus duizendmaal dank!
Hi Nova, ik kijk graag op TLC het programma “Dr Pimple Popper” die cyste verwijderd onder plaatselijke verdoving. Hierbij wordt de cyste leeggehaald en wat belangrijk is het zakje waar de cyste in zit. Anders komt de cyste terug.
Je bent een Power Women.
Kom voor jezelf op. Heel goed. De arts moet voor zijn patiënten zijn en niet andersom. Wie denkt hij wel dat ie is.
Zonder patiënten heeft hij geen baan.
Succes verder met je blog.
Gr. Yvonne
Hoi,
Ik heb je een keer eerder bericht. En je verhaal is “mijn ” verhaal. Zelfde bal zelfde verhaal punctie , ontstoken, bal was uiteraard stukken kleiner maar naar 2 week was de bal groter dan ooit. Hij was actief… Na een week geopereerd. Aan de kieuwboog.
Mujn arts zei dat het een zeldzame aandoening is.
Nooit naar de operatie meer last van gehad.
Succes.
Veel.liefs
Iris
Jaren geleden werd ik door een collega erop gewezen dat ik een bult had aan de zijkant van mijn hals. Dat was ook het begin van onderzoeken, onzekerheid en angst. Er werd op een gegeven moment zelfs gesproken over kanker.
Afijn na een ct-scan, echo en punctie bleek het ook een cyste te zijn. Deze begon aan de zijkant van mijn hals en liep naar de voorkant naar beneden achter borstbeen en duwde mijn luchtpijp EN slokdarm weg. Dit hadden ze nog nooit gezien 🙂
Ik moest mezelf er op voorbereiden dat ik na de operatie wakker zou worden op de IC omdat ze mijn borstkas moesten openen.
De artsen hebben prima werk verricht en ik heb een mooi litteken precies in een huidplooi in mijn hals.
En blijkbaar heb ik er aanleg voor, want er is 2 weken geleden een nieuwe cyste van ruim 25 centimeter weggehaald uit mijn schouder die tegen mijn schouderspier aangegroeid was.
Never a dull moment 😉
Sterkte met je operatie, gaat helemaal goedkomen!!
Wat fijn dat je nu echt zeker weet wat het is en je definitieve keuze hebt kunnen maken. Heel veel sterkte en succes met de operatie. You got this💪🏾
Super goed van je dat je die arts hebt aangepakt en een klacht hebt ingediend. Dit is gewoon not done als professional!
En bedankt voor het delen van je verhaal (verhalen)💕
Wat ontzettend goed van je dat je je grenzen hebt aangegeven op die manier! Respect daarvoor en een voorbeeld voor anderen
Heel goed dat je dit gedaan heeft met die arts bij mijn man is hetzelfde gebeurd heeft 6maanden in een spichiatrische kliniek door gebracht terwijl hij de ziekte v Parkinson had dank zij mijn dochter die ook niet op haar mindere is gevallen is eindelijk de diagnose bekent want op laatst woog mijn man nog maar 50 kg bij een lengte v 1.75 moet voor je zelf opkomen veel sterkte
Hi ik las je reactie mijn moeder maakt op het moment ook iets vergelijkbaars mee ik vroeg me af wat de daadwerkelijke diagnose van uw man was.
Alvast Bedankt
Jeetje heftig zeg!! Ik heb ook ooit zoiets meegemaakt met een chirurg. Ik kwam op controle op de poli, iedere keer zie je dan een andere chirurg, het was maar net wie er dienst had.
Deze man vroeg mij of ik al gestopt was met roken.. Ik zei toen dat het nog niet gelukt was, omdat ik gewoon niet van de een op de andere dag kon stoppen maar was er wel mee bezig om af te bouwen.
Wat hij toen zei..: “je moet gewoon stoppen, afbouwen is voor homo’s”
Ik was echt in shock..
Gelukkig is je bult niets kwaadaardigs en ben je er binnenkort van af 🙏
Veel liefs
Had Toetalina toch een beetje gelijk met vuur in je bal. Als je het goed bekijkt is de pus het vuur.
Ik hoop dat ze het gauw weghalen voor je.
Ik volg je al even op Instagram en vind je een top vrouw!!!
Liefs
Pfoe…. wat goed dat je voor jezelf opgekomen bent. Hulde.
Jeetje heftig toch allemaal! Begon mij toch zorgen voor je te maken, maar gelukkig is alles goed! You rock girl
Xx
Heftig hoor, maar wens je heel veel succes toe. Be strong and positive….leg het in de handen van de Heer…
Het komt goed..
Krakti krakti
Je verhaal van de cyste klinkt als die van m’n zus. Die had een langwerpige vorm en is eerst een aantal keer leeggehaald en daarna besloten om geopereerd te worden. Dat is goed gegaan en nu maar jaren niks meer terug gekomen of last van.
Ik vind het wel dapper dat je zoiets zegt tegen een arts. Had ik dat lef maar gehad, had ik mij bij een bepaalde behandeling toch fijner gevoeld. Want als je het er later over hebt zegt iedereen ja dat is een hork maar wel goed in z’n vak.
Heel veel succes met je operatie!
Poeh Poeh wat heftig allemaal. Ik begrijp je helemaal echt…ik ben zo iemand die niet voor mezelf opkomt niet goed maar ik weet dat ik zo ben ik spring voor iedereen in de bres, maar gaat het om mij dan luister ik ook nog eens half om half🙈 mijn maandelijkse controle gaat daarom ook altijd mijn vriend mee😊😊 power voor jou hoor! Goed van je dat je ook een klacht heb ingediend want je hoeft niet eens uit te leggen dat je bang bent of niet! Hij hoort jou gewoon 100% op je gemak te stellen dat hoort ook gewoon bij zijn functie. Voor hem is dit dagelijkse routine, maar de patiënt die t.o. hem zit die laat zoiets niet dagelijks doen. Echt af en toe?..Ik denk dat het nu toch wel zekerheid geeft dat je nu meer weet toch? Ik ben echt benieuwd en kijk uit naar je volgende update.
Een kwart eeuw (als ik dit zo zeg lijkt het nog langer he🤣🤣🤣) loop je er tóch al mee Fijne avond Groetjes Mauwe😊
Hi,
Wat vervelend dat je dit proces zo heb moeten ervaren. Ik ben wel blij dat het uiteindelijk niets ernstigs is wat daar zit. Stoer ook dat je het alsnog laat weghalen ondanks je nare ervaring en je angst voor naalden. Hopelijk zal dat een positievere ervaring zijn. Goed dat je voor jezelf opkomt, want artsen vergeten soms ook dat zij te maken hebben met mensen en hun gevoelens en angsten.
Ik heb zoiets een jaar geleden meegemaakt. Ik zou een lumbaalpunctie nodig hebben die mij van enorme hoofdpijn zou verlossen. Enkele dagen daarvoor had ik de ingreep voor het eerst gehad met knikkende knieën. Ik ben niet bang voor naalden maar toen ik zag dat er een joekel van een naald gebruikt zou worden, piepte ik wel even anders. Ik heb toen aangegeven dat ik best zenuwachtig was ervoor. De vriendelijke arts heeft mij toen gerust gesteld en stap voor stap door de ingreep heen gepraat, waardoor ik de arts ook vertrouwde om in mijn rug te sleutelen zonder dat ik mee kon kijken. Hierdoor viel het uiteindelijk echt reuze mee. Bij de tweede lumbaalpunctie was dat een wereld van verschil. De arts voelde zich te beroerd om mij erdoorheen te helpen en ging gewoon aan de slag. Ik was zo bang en vertrouwde de arts ook niet. Ik wist niet wat er wanneer zou komen. Er was zelfs geen aankondiging dat de naald erin zou gaan. Wat het nog erger maakte is dat de arts in mijn ruggengraat zat te wroeten met de naald wat enorm pijn deed. En de arts nam me niet serieus. Ik werd boos en heb de arts gesommeerd om te stoppen omdat hij me pijn deed. Zijn assistente zei dat ze het in de middag opnieuw zouden proberen voordat ik ontslagen zou worden. Ik heb toen waar de arts nog bij zat gezegd dat als dezelfde arts de lumbaalpunctie zou uitvoeren, ik het niet wilde ondergaan. Uiteindelijk ben ik ontslagen uit het ziekenhuis zonder de ingreep weer te ondergaan. Toen ik een week later op controle was vertelde mijn neuroloog dat de arts niet op de juiste plek zat met de naald.