E. loopt sinds de afgelopen week ‘s avonds te spoken. Gewoon niet willen slapen, ik begrijp er niets van! Dan heeft hij tussen de middag geslapen van 12 tot 14 uur/14:30 uur en dan valt hij die avond pas rond 24:00 uur in slaap. Het is een fase en ik heb vakantie, dus ik maak mij hier niet zo druk om en kan het dus beter handelen. Maar waar maak ik mij dan wél druk om?
Terror
E. heeft sinds zijn geboorte tot ongeveer 8 maanden naast mij geslapen. Het was er zo ingerold en vond het wel prima zo. Toen hij mij begon te schoppen en dwars liggen etc., vond ik het genoeg en heb ik hem kennis laten maken met zijn ledikant. Dat was totaal geen probleem. Vanaf dag 1 viel hij meteen in slaap en hij sliep ook gewoon door!
Zoals ik al zei, sinds de afgelopen week heeft hij voor het eerst een: ik-wil-niet-slapen fase. Hij is echt klaar wakker. Als ik hem uit zijn bedje haal, dan rent hij ook gewoon door de kamer. Als hij in zijn bedje blijft, kan hij twee dingen doen. Of boos roepen dat hij er uit wil, of je hoort hem niet en is lief aan het spelen met zijn knuffels of leest een boekje.
En dan…
Maar wat mij vannacht is overkomen, wil ik nooit meer meemaken. Gisteravond, rond iets voor twaalf, had ik besloten om voor de laatste keer naar hem toe te gaan. Hem instoppen, kusje geven, licht uit en dan nu echt gaan slapen. Hij kan vanuit zijn bedje zelf het licht aan en uit doen, dat doet hij dan dus ook regelmatig. Ik zag het ook toen weer gebeuren, maar ik doe dan altijd het licht uit als hij slaapt dus ik liet het gaan en ging naar mijn eigen slaapkamer.
Ik zat een beetje door mijn Facebook te scrollen, toen ik ineens een doffe klap hoorde. Ik herkende dat geluid totaal niet, ik schrok enrom! Ik sprong uit bed en rende naar zijn slaapkamer en opende de deur. Wil je weten wat ik aantrof? Mijn 19 maanden oude dreumes stond naast zijn ledikantje. Ja, je leest het goed: ER NAAST!
Tijd voor een peuterbed
Dit is zo’n slechte timing E.! Ik wilde nog helemaal geen peuterbedje voor jou aanschaffen! Ja, eigenlijk wel, maar dat is meer omdat ik het stoer vond. Maar ik moet niet vergeten dat hij pas 19 maanden oud is. Hij is een dreumes, geen peuter. Het zou vast en zeker niet voor niets zo heten toch? Pas als ik mijn eigen huisje zou hebben, zou hij een peuterbed van mij krijgen.
Maar hey, de dingen lopen natuurlijk altijd anders dan dat je ze in gedachten hebt. Ik MOET nu wel een peuterbed voor hem aanschaffen, want wat als hij heel lelijk was gevallen? Wat als ik sliep en ik hem niet had gehoord? Al die vragen schoten meteen door mijn hoofd. Een ledikant is voor hem nu gewoon onveilig. Er zit dus niets anders op dan een peuterbed aanschaffen voor mijn zoontje van 1,5 jaar. Ik heb hem daarom ook niet meer in zijn bedje durfen laten slapen. Ik hem maar weer voor het eerst naast mij genomen en dat na precies een jaar geleden.
En niet dat hij meteen sliep, nee. Om 01:00 uur werd ik het zat (ja toen pas/al) en ben even goed boos geworden. Hij had tenslotte al bijna 12 uur lang niet geslapen, ik begreep er niets van! Ongeveer iets voor 01:30 uur viel hij dan eindelijk in slaap. En ik ook.
Ervaringen
En toch typ ik dit verhaal om iets over 07:00, ik kon er niet van slapen en wilde dit graag met jullie delen. Ik vraag mij af of er mensen zijn die dit hebben meegemaakt met een dreumes van 1,5 jaar. Of misschien wel eerder! Hoe is een peuterbed bevallen? Heeft er ook iemand tips? Alles is welkom!
Mijn zoontje is ook bijna 1,5 en ik ben echt bang voor de dag waarop hij eruit wil klimmen. Ik ben er zelf nog helemaal niet aan toe om hem een peuterbed te moeten geven ipv een ledikant.