Ik plaatste gisteren op mij social media kanalen
en
de volgende stelling: “
Als mijn zoon speelgoed/dingen wil dat volgens de maatschappij voor meisjes is, dan krijgt hij dat van mij.
” Ik weet dat dit weer een gevoelig onderwerp is, maar zoals jullie weten deins ik hier niet voor terug.
Naar aanleiding van
Naar aanleiding van de poll die ik voorbij zag komen bij een andere Instagrammer, ben ik gaan nadenken over dit onderwerp. Wat haar vraag precies was, weet ik niet meer maar het kwam hier op neer: “Als jouw kind (zoon) eigen centjes heeft, mag hij dan alles kopen?” En dan doelend op meisjes dingen en niet op elektronica oid.
Nog nooit serieus over hoeven na te denken
Ik heb hier eigenlijk nooit serieus over hoeven na te denken, want hij heeft mij nog nooit iets gevraagd om te kopen dat volgens de maatschappij echt voor ‘meisjes’ is. Mocht het zo zijn dat hij het vraagt, dan zal ik hem denk ik eerst vragen “waarom?”. Ik vraag dat eigenlijk best wel vaak aan hem waarom hij iets wil hebben. Ben gewoon benieuwd naar wat zijn onderbouwing daarvan is. Of het nou om een nieuwe treinset gaat of een kaptafeltje waar hij zich aan zou kunnen opmaken. Ik kan wel keihard nee zeggen omdat men het niet voor jongens vindt, maar ik wil niet dat mijn kind ongelukkig wordt. Dus wordt hij intens gelukkig van make up, wat in de ogen van de maatschappij echt voor meisjes is, dan zij dat zo.
Gender neutraal en grenzen
Je leest het ook veel vaker dat ze steeds meer naar het gender neutrale toe willen. Zo min mogelijk de labels jongens / meisjes aan iets plakken. Hier heb ik niet echt een mening over, ze moeten lekker doen waar ze zin in hebben. Ik koop toch al wel kleding voor mijn kinderen die ik leuk vind. Mocht het toevallig van de afdeling zijn van het andere geslacht dan zij het zo. Ik maak daar geen probleem van.
Wat leer ik mijn kind?
Ik leer mijn kind dat hij een ieder in zijn/haar waarde moet laten. Dus ziet hij dat een jongen bijvoorbeeld nagellak op heeft en vindt hij dat vreemd omdat hij dat van mij niet mag, dan leg ik hem uit dat het zijn keuze is. Iedereen is anders en maakt andere keuzes, dus ook dat jongetje met nagellak op. Het laatste wat ik wil is dat hij een kindje anders gaat laten voelen. Ik wil namelijk ook niet dat andere kindjes mijn zoon anders laten voelen bijvoorbeeld alleen omdat hij lange en/of gekrulde haren heeft.
Leef en laat leven
Ik heb altijd geleerd dat je iedereen in zijn/haar waarde moet laten. Dus ook wat opvoeden betreft. Het is hun kind, zij bepalen. Zolang er geen vorm van kindermishandeling is, dan zal je mij niet horen. Leef en laat leven.
Liefs,
Nova
