Het ene kindje wil helemaal geen fopspeen, het andere kindje geeft zelf aan dat ze het niet meer willen. Dan heb je ook nog de kindjes die hun duim/vingers opzoeken nadat ze de fopspeen niet meer hebben. Mijn dochter J. (2) is nu nog enorm gehecht aan haar fopspeen. Wat moet ik doen? Hoe moet ik dit aanpakken?
Wanneer de fopspeen afleren?
In mijn blogpost over
lees je dat ik van plan was om J., net als haar broer die verslaafd was aan de fles, haar speentje af te leren met 18 maanden. Het is mij alleen gelukt om haar speentje overdag af te leren. Ze is nu precies 2 jaar en zo enorm gehecht aan het speentje dat ik het gewoon zielig vind om het ook weg te laten tijdens het slapengaan. Ik merk aan haar dat ze het echt nog fijn vind en mijn moeder hart doet gewoon pijn als ik het haar nu af leer alleen omdat het niet volgens mijn planning loopt..
Fopspeen slecht voor gebit en spraak
Ok, ik zei natuurlijk niet voor niks dat ik het met 18 maanden wilde afleren. Buiten het feit om dat ik het geen gezicht vind, is het ook slecht voor haar gebit en kan het invloed hebben op haar spraak. In hoeverre dit dan ook echt zo is, dat verschilt per persoon. Tot twee jaar schijnt het
te hebben op het gebit van een kindje. Het gebit is dan nog zo ‘smeedbaar’ dat tanden zich zelf corrigeren. Is je kindje 3 jaar oud en duimt, zuigt of heeft hij/zij nog een fopspeen? Dan is er sprake van
. Vanaf dit moment kan het dus wel een negatieve invloed hebben op de spraak en de vorm van de kaak. Dit wil ik natuurlijk allemaal voor zijn.
Hoe de fopspeen afleren?
Je hebt verschillende manieren om de speen af te leren.
- – De fopspeen afknippen
- – De fopspeen gewoon weglaten
- – De fopspeen symbolisch weggeven (Denk aan geven aan een broertje of zusje of vastbinden aan een ballon)
Wat past er bij J.? Ik weet het niet. Ik probeerde het van de week ‘s nachts nog uit haar mondje te halen, maar toen ging haar handje richting haar mond om daar op te sabbelen. Als zij haar vingers/duim te pakken krijgt nadat ik de speen heb afgeleerd, dan ben ik nog verder van huis.
Wat nu!?
Ik heb eerlijk gezegd geen idee. Ondanks dat zij overdag geen speentje meer van mij krijgt, merk ik wel dat ze haar vingertjes vaak in haar mondje stopt. Eerst dacht ik nog dat het kwam door haar tandjes, maar volgens mij mist ze gewoon overdag een speentje en zoekt ze dus onbewust haar vingertjes op om op te sabbelen. Het is dus niet slim om dan nu bruut haar speentje ook ‘s nachts weg te laten. Maar hoe ik dit nu moet aanpakken weet ik echt niet.
Time will tell
Moet ik het gewoon laten voor wat het is? Wachten tot dat zij het zelf aangeeft dat ze het niet meer wil? Ik ben niet van plan om hier nog mee bezig te zijn als ze naar de basisschool gaat, maar ik wil haar ook niet geforceerd de fopspeen afleren. Ik dacht dat ik dat met E. had gedaan, maar in vergelijking met zijn zusje was hij lang niet zo gehecht aan de fles als J. aan de fopspeen. Bij J. merk ik dat ze het gewoon echt nodig heeft. Afknippen, weggooien of symbolisch weggeven kan of goed aflopen of juist averechts werken. Hoe dan ook zullen we het nooit weten en moet ik het gewoon afwachten. Ik ben echt zoekende en in tweestrijd. Ik wil haar vertrouwde speentje niet van haar afnemen, maar tegelijkertijd denk ik ook aan de ontwikkeling van haar gebit en haar spraak. Ik ben echt zoekende naar wat wijsheid is. Ook dit hoort bij het moederschap.
Hoe heb jij het aangepakt bij jouw kindje? Ik ben daar echt heel erg benieuwd naar.
Liefs,
Nova
