In hoofdstuk 21 gaat het left tussen Jayson en Luciano.. Testosteron is in the air!
Terwijl Luciano en Jayson voor elkaar stonden, voelde ik mijn hart in mijn keel bonsen en mijn handen trillen. Ik stond aan de grond genageld en kon eigenlijk alleen toekijken. Luciano sprak Jayson aan op zijn optreden van vorige week, waarbij hij mij vernederde door me een ‘kwetsbaar’ onderwerp dat hij notabene had veroorzaakt, voor de voeten te gooien. Daarnaast vond Luciano het feit dat Jayson hem een ‘vriendje’ had genoemd, een directe vorm van disrespect aan zijn adres. Jayson zijn sarcastische grijns veranderde in een brede lach en hij adviseerde Luciano het allemaal niet zo serieus te nemen, cause it wasn’t that deep. Jayson had geen issue met hem nog met mij, dus deze hele confrontratie was wat hem betreft super onnodig.
Hij gaf aan verder uitgesproken te zijn en wilde weglopen, waarna Luciano hem bij zijn schouder greep en aangaf nog niet uitgesproken te zijn. At this point, I was like, WTF is er met Luciano!? Jayson waarschuwde Luciano om hem niet aan te raken, waarna hij Luciano’s hand hardhandig van zijn schouder afrukt. Luciano grijpt hem dan bij zijn kraag en op dat moment komt ook de beveiliger van de winkel aangelopen en verzoekt de heren dit gesprek buiten verder voort te zetten. Luciano luistert naar de beveiliger en doet een stap terug. Jayson is echter furieus en lijkt niet te kalmeren. Door de komst van de beveiliger, lijk ik ook uit mijn shock te komen. Er komt ondertussen een tweede beveiliger bij, maar Jayson wilt niks horen.
Luciano staat inmiddels weer naast me en geeft aan dat we beter naar een andere winkel kunnen gaan. Op dat moment wordt Jayson door één van de beveiligers in een houdgreep genomen en raak ik volledig in paniek. Ik wil er op afstappen, maar Luciano pakt mijn hand beet en geeft aan dat we vertrekken. Ik voel een intense irritatie opkomen en ruk mijn hand los. Dit is zijn fucking schuld! Ik ren naar Jayson die met de beveiligers in een struggle zit en probeer hem te kalmeren. Ik pak zijn gezicht in mijn handen en smeek hem rustig te worden. Ook aan de beveiligers vraag ik om hem de kans te geven te kalmeren. Mijn woorden dringen tot Jayson door en hij stopt met tegenwerken, waarna de beveiligers hem los laten. Ik pak hem beet bij zijn armen en vraag of alles goed gaat. Hij duwt me van zich af en verlaat woest de winkel. Als ik om me heen kijk, zie ik ook dat Luciano verdwenen is. Ik verlaat de winkel terwijl ik mezelf afvraag wat the fuck er zojuist is gebeurd.
Eenmaal thuis besluit ik Luciano te bellen om te vragen wat hem bezielde en waarom hij ineens weg was. Luciano neemt echter niet op, dus stuur ik hem een app met het verzoek me te bellen wanneer hij de tijd heeft. Het liefst zou ik Jayson ook willen spreken om te kijken hoe het met hem gaat, maar weet niet of het verstandig is. Hij was woedend en terecht, want dit sloeg nergens op. Ik besloot het risico te nemen en hem toch te bellen. Na drie keer proberen nam hij eindelijk op. Hij vroeg wat ik wilde. De kille toon in zijn stem, gaf me buikpijn. Het duurde een paar secondes voordat ik iets uit kon brengen en aan zijn diepe zucht, merkte ik dat zijn geduld met mij op was.
Ik begon het gesprek met het aanbieden van mijn excuses. Het was allemaal totaal uit de hand gelopen en had überhaupt niet mogen gebeuren. Jayson reageerde niet. Ik stelde voor dat het misschien beter was dit face to face te bespreken, waarna hij aangaf daar geen zin in te hebben. Ik voelde een brok in mijn keel ontstaan. Pff, ik dacht oprecht dat ik klaar was met Jayson, maar na vandaag wist ik het niet even niet meer. Misschien wilde ik hem toch niet kwijt? Mijn gedachten werden doorbroken door Jayson die vroeg of ik nog iets te melden had. Wauw. Waarom deed hij zo? Met een trillende stem gaf ik aan dat het me pijn deed dat hij zo afstandelijk tegen me deed.
Jayson vroeg geïrriteerd wat ik dan van hem verwachtte, waarop ik half huilend aangaf dat ik het zelf niet meer wist. Na alles wat er was gebeurd, dacht ik dat het misschien beter was om onze relatie te verbreken, maar nu wilde ik niets anders dan hem bij me hebben. Jayson gaf aan dat hij er klaar mee was en dat ik me moest focussen op die patser. Daarna verbrak hij de verbinding.
Nadat Jayson op had gehangen heb ik zeker 10 minuten lang non-stop gehuild. Voor het eerst voelde het alsof hij echt klaar met me was en dat verscheurde me. Ik besloot hem een app te sturen met de boodschap dat ik van hem hield en nooit zoveel van iemand anders zou houden als van hem. Hij liet me op gelezen staan. I felt that shit in my soul.
Terwijl ik half snikkend op de bank voor me uit aan het staren was, trilde mijn telefoon. Ik griste het van de bank in de hoop dat Jayson had gereageerd, maar tot mijn teleurstelling was het een app van Luciano, waarin hij aangaf zo even langs te rijden. Prima. Al wachtend op Luciano besefte ik dat het misschien beter was om voorlopig even alleen te zijn. Ik was totaal nog niet over Jayson heen en na vandaag was ik eigenlijk ook een beetje klaar met Luciano. Dat gezeik in de Kruidvat had mijn beeld over hem veranderd. Ondertussen gaat de bel. Dat was snel. Ik veeg snel mijn tranen af en kijk terwijl ik naar de voordeur loop in de camera van mijn telefoon of mijn gezicht er een beetje fatsoenlijk uit ziet. Mijn telefoon trilt weer en terwijl ik de deur open doe voor Luciano, zie ik dat Jayson gereageerd heeft op mijn app. Zijn reactie: Ik hou ook van jou…
Ik begin spontaan te huilen en Luciano die met een grote bos rozen voor me staat, slaat zijn armen om me heen. Hij denkt waarschijnlijk dat zijn mooie gebaar me tot tranen geroerd heeft. Niets is minder waar….
Ik spreek jullie snel!
Janey
Dit verhaal is geschreven door
. Rasheida is een schrijfster, regisseur en producer. Volgende week lees je het 21e hoofdstuk van
Tis the season for some toxic dick
. Het hoofdstuk heet:
The Shock.
Zien wij je dan weer terug?
